Escort Gecenin Gizli Dansı

Her şey o sıkıcı akşam başladı. 32 yaşında rutindim, işten yeni çıkmıştım ve hayatım bire gömülmüştü. Yalnızdım, uzun süredir kimseyle ciddi bir ilişkim olmamıştı. O gece, içerdekiler doldurmak için farklı bir şey yapmak istemişti. İnternette dolaşırken bir eskort yerinde denk geldim, merak işte. Profili inceleyen biri dikkatimi çekti: "Lara, 26 yaşında, gizemli ve eğlenceli." Fotoğrafta görünümü olsa da, uzun siyah yırtılmalar ve zarif durma durumu mevcut. "Neden olmasın?" Kendi kendime, biraz olumsuz bir mesaj attım. Yarım saat içinde cevap geldi, "Bu akşam müsaitim, buluşalım mı?" Kalbim hızlandı, "Tamam" dedim, adresi verdim. Hazırlandım, siyah gömleğimi giydim, aynada kendime baktım, "Ne yapıyorum ben?" diye sordum ama durmadım. Kapı çaldığında karşımda o vardı. Lara, tahmin ettiklerinden daha çok gitmeliydi. Siyah dar bir elbise, topuklu ayakkabıları, dudaklarında kırmızı ruj. "Merhaba" dedi, sesi yumuşak ama kendinden emindi. "Merhaba" dedim, elim ayağım birbirine karışmıştı. İçeri davet ettiniz, salona oturduk, birer kadeh şarap doldurdum. "İlk kez mi böyle bir şey yapıyorsun?" diye sordu, gülümseyerek. "Evet" dedim, utangaçça, "belli oluyor mu?" "Biraz" dedi, kıkırdayarak, "ama sorun değil, rahat ol." Sohbet etmeye başladı, işinden bahsetti, ama çok detaya girmedi. "Ben bu işi seçtim" dedi, "özgürlüğüm için." Gözlerindeki kararlılık durumu kötü. Şarap kadehleri ​​boşaldıkça, aramızdaki mesafe kapandı. Koltukta bana yaklaştı, eli dizime değdi, içeride bir elektrik vardı. "Ne istersin?" diye sordu, gözlerime bakıyordum. Yutkundum, "Bilmiyorum" dedim, "sadece… bir şey hissetmiyorum." Bana daha da yaklaştı, nefesini göğüslerimde tuttum, sonra parçalarınıma değdi. Öpüşmeye başladı, öyle yavaş, öyle ustalıkla öpüyordu ki, ona bağlıydı. Ellerim beline gitti, o ise gömleğimin düğmeleri açıldı, tenimde dolaşan parmakları beni çıldırttı. "Rahat mısın?" diye fısıldadı, kulağıma. "Evet" dedim, nefesim hızlanmıştı. Ayağa depolamak, elimine etmek, yatakları taşımak. Kapıyı kapattığında, elbiseyi üzerinden sıyırdı, altında siyah dantelli iç çamaşırları vardı, onların onun insanlarını beni büyülüyordu. Gömleğimi tamamen çıkardım, pantolonumu attı, yatağa uzandık. Dudakları boynuma kaydı, elleri göğsümde dolaşırken, ben de onun saçlarını okşuyordum. "Beni yönlendirmeye gerek yok" dedi, "bırak her şey aksın." Öyle yaptım. Bedenlerimiz bir ritimle buluştu, dokunuşu, hareketi, sanki bir dans halindeydi. Ter içinde nefesler toplanırken, o kadar yoğun, o kadar gerçek ki, zaman kayboldu. Saatler geçti, sabahın ilk patlamaları sızdığında, Lara oradaydı. Uyanmıştı, bana bakıyordu. "İyi misin?" diye sordu, gülümseyerek. "Evet" dedim, "sen?" "Ben hep iyiyim," dedi, göz kırparak. Kalktı, kıyafetleri topladı, "Gitmem lazım," dedi. "Bir daha görüşür müyüz?" diye sordum, istemeden. "Belki," dedi, gizemli bir gülümsemeyle. Kapıyı çekerken, "Kendine iyi bak," dedi, ve gitti. O gün, kendimle yüzleştim. Lara'yla kaldığım o gece, bir ihtiyaçtan fazlasıydı. Yalnızlığımı değildi, ki bastırılmış arzuyu vardı. Onu bir daha aramadım, ama o gece gidiyordum Bir hata değildi, bir özgürlüktü. Kendini suçlu hissetmedim, çünkü o anları yaşamayı seçmiştim. Belki de bu, bir oğul değil, yeniden tanımanın gizli bir yoluydu.