Eve Gelen Tesisatçının Dalgayı Ağzıma Aldım

24 yaşında, yalnız yaşayan, özgür ruhlu bir kadındım. İstanbul’un curcunalı bir mahallesinde, küçük ama şirin bir dairede takılıyordum. Geçen yaz, mutfak lavabosu tıkanmıştı, su birikiyor, başa bela oluyordu. İnternetten bulduğum bir tesisatçıya mesaj attım, “Acil gelin!” dedim. Öğleden sonra kapı çaldı, karşımda 30’lu yaşlarda, esmer, kaslı, hafif kirli sakallı bir herif. Adı Emre’ydi, kolları dövmeli, tişörtü terden yapışmış, baya havalı duruyordu. “Sorun nerde, abla?” dedi, gülerek. “Abla deme, mutfakta,” dedim, sırıtarak. O an göz göze geldik, içimde bir kıvılcım çaktı.

Mutfakta lavaboyu gösterdim, o da alet çantasını açıp işe koyuldu. Eğilmiş, borularla uğraşırken gözüm götüne kaydı. Sıkı, taş gibi. Üstüne dar şortu, her hareketinde kasları oynuyordu. “Sıcak burası, değil mi?” dedim, laf olsun diye. “Sıcak, ama iş bitince serinleriz,” dedi, göz kırparak. Oha, bu herif flört mü ediyordu? İçimdeki yaramaz kız uyandı, “Serinlemek için ne yapalım, bira mı içelim?” dedim, kahkaha atarak. “Bira iyi gider,” dedi, aletlerini bırakıp doğruldu. Terden ıslanan tişörtünü sıyırdı, göğsü kıllı, kaslar fena. Amım sırılsıklam olmuştu bile.

Lavaboyu halletti, “Bitti, test edelim,” dedi. Suyu açtık, her şey tamam. “Eline sağlık, şimdi sıra birada,” dedim, buzdolabından iki bira kaptım. Karşı karşıya oturduk, muhabbet açıldı. Emre esprili, lafını bilen bir tipti. İkinci birada kafa güzelleşince, “Sık sık böyle evlere gider misin?” dedim, cilveli cilveli. “Böylesine güzel hatunların evine az,” dedi, gözlerimin içine bakarak. Kalbim küt küt, “Güzel miyim yani?” dedim, bacak bacak üstüne attım, eteğim sıyrıldı. “Fazlasıyla,” dedi, yutkunarak.

Kalktım, yanına oturdum. “Teşekkür hediyesi istersin herhalde,” dedim, elimi bacağına koydum. “Ne hediyesi ki?” dedi, sesi titriyordu. Elimi şortunun üstünden sikine götürdüm, taş gibiydi. “Bunu mesela,” dedim, fermuarını indirdim. Siki fırladı, kalın, damarlı, mis gibi. “Siktir, ne yapıyorsun?” dedi, ama itiraz etmedi. “Sus,” dedim, diz çöktüm, sikini avuçladım. Ağzıma aldım, yavaş yavaş yaladım. Tadı tuzlu, ama tahrik ediciydi. Emre inledi, “Ohh, abla, çıldırttın!” Saçlarımı tuttu, ağzımı sikerken ben de amımı okşuyordum.

Mutfak tezgâhına yaslandım, “Hadi, sıra sende,” dedim, eteğimi sıyırıp külotumu indirdim. Amım sırılsıklam, tıraşlı, hazır bekliyordu. Emre eğildi, dilini amıma değdirdi. “Ne tatlı am,” dedi, klitorisimi emerken zevkten kıvrandım. “Sik beni, hadi!” dedim, sabırsızca. Tezgâha oturttu, bacaklarımı ayırdı. Sikini amıma dayadı, tek hamlede girdi. Dar amım sikini sardı, “Siktir, ne sıkı!” diye inledi. Hızlandıkça tezgâh sallandı, göğüslerim zıplıyordu. “Dağıt amımı!” dedim, inleyerek. Tırnaklarım sırtında, o da kalçalarımı sıkıyordu.

Domaldım, “Götümü de sik!” dedim, azgınlıktan kudurmuş halde. Emre tükürükle götümü ıslattı, sikini yavaşça soktu. Acıyla zevk karıştı, “Yavaş, siktir!” dedim, ama durmasını istemedim. Götümü sikerken amımı parmakladım, zevkten uçuyordum. “Boşalcam!” dedi, nefes nefese. “Ağzıma boşal!” dedim, diz çöktüm. Sikini ağzıma aldım, sıcak dölü boğazıma fışkırttı. Yuttum, tadı acayipti ama seksiydi. Ben de amımı okşayıp orgazm oldum, titriyordum.

Tezgâha yığıldık, gülüyorduk. “Bu ne hediyeydi be,” dedi, nefes nefese. “Sık sık lavabo tıkarım, haberin olsun,” dedim, göz kırparak. Emre gitti, ama o yaz birkaç kez daha çağırdım. Her tesisat kontrolü, vahşi bir sikişe dönüştü. O mutfak, o tezgâh, aklımdan çıkmıyor. Emre, sadece tesisatçı değildi; o, azgınlığımın kahramanıydı.