Hastane Deposunda Hemşireyi Amından Delip Becerdim

Bir gece, ufak bir kaza sonucu kolumda kesikle hastanenin aciline düştüm. Saat geç, acil servisi tenha, sadece birkaç hasta ve nöbetçi personel vardı. Hemşire Ayşe, yarama dikiş atarken muhabbet açıldı. Ayşe, 30 yaşında, minyon, ama dar üniformasının altında dolgun hatları belli olan bir kadın. Koyu kestane saçları topuz, gözlerinde yorgun ama muzip bir ifade. “Böyle ufak kazalarla mı geceyi geçiriyorsun?” dedi, gülerek. “Sıkıldım, aksiyon olsun dedim,” dedim, takılarak. “Aksiyon mu istiyorsun? Yanlış yere geldin,” dedi, ama göz kırptı. Dikiş bitti, “Biraz bekle, kontrol edeyim,” dedi, ama sesinde başka bir ima vardı.

Koridorlar sessizdi, Ayşe, “Gel, depoda pansuman malzemesi alayım,” dedi. Depo, hastanenin alt katında, loş, kutularla dolu bir yerdi. İçeri girdik, kapıyı kapattı. “Burası güvenli mi?” dedim, gülerek. “Kimse gelmez,” dedi ve elini koluma koydu. O an hava değişti, sikim kıpırdadı. “Ayşe, ne yapıyoruz?” dedim, yutkunarak. “Sana aksiyon,” dedi ve dudaklarıma yapıştı. Öpüşmesi vahşiydi, üniformasının düğmeleri açıldı, altında siyah dantelli sütyen. Göğüslerini emdim, Ayşe inledi, “Yala, hemşireyi ye!” Üniforma eteğini sıyırdım, altında tanga, amı sırılsıklam. Depo kutularına yasladım, bacaklarını ayırdım, amına yumuldum. Dilimi klitorisine gömdüm, Ayşe, “Sik, yala, hastane duymasın!” diye fısıldadı. Parmaklarımı soktum, zevkten titriyordu. “Hadi, sok, amımı del!” dedi, gözleri alev gibi. Kotumu indirdim, sikim taş gibi. “Prezervatif?” dedim. “Hap var, sok!” dedi. Kutulara yasladım, sikimi amına kökledim. “Sik, hemşire amımı parçala!” diye inledi. Hızlı vurdum, göğüsleri sallanıyordu, kutular devrilecek gibiydi. “Daha sert, kahpe yap!” dedi. Onu yere yatırdım, bacaklarını omzuma aldım, arkadan girdim, kalçalarını tokatladım. “Sik, Ayşe’yi bitir!” diye inliyordu. İlk postayı amına boşaldım, içini doldurdum. Yetmedi, Ayşe, “Bir daha!” dedi, sikimi ağzına aldı, emdi, “Sik, depoyu inlet!” dedi. Depo masasına oturttum, üstüne çıktım, zıplattım, “Sik, hemşireyi siktir!” İkinci postayı göğüslerine fışkırttım, ikimiz de terden sırılsıklam, gülüyorduk.

Ayşe, “Bu sır depoda kalsın,” dedi, üniformasını düzelterek. “Söz,” dedim, hâlâ adrenalinden titriyordum. Acile döndük, kimse bir şey fark etmedi. Ayşe’yi bir daha hastanede görmedim, başka nöbete denk geldim. O depo, hayatımın en çılgın anılarından biri oldu, ama hemşireyle bu kadar ileri gitmek vicdanımı sızlattı. Ayşe’nin o vahşi enerjisi aklımdan çıkmıyor, ama bu sır içimi kemiriyor. Hastane sikişi çılgın bir patlama, ama bedeli ağır. Umarım kimse böyle bir yasak zevke kapılmaz.