Liseli Sevgilimi Terk Edilmiş Binada Siktim

ben Baran, 19 yaşındayım, Eskişehir’de yaşıyorum. Aslen Eskişehirliyim, bir meslek lisesinde son sınıfta okuyorum, motor bölümü. Genelde okuldan sonra arkadaşlarla takılır, kahvede okey oynar, motorla gezerim. Pek ders insanı değilim, ama hayatı yaşamayı severim. Size anlatacağım hikaye, geçen bahar, liseli sevgilimle başımdan geçen çılgın bir maceraya dair. Bu hikaye, gençlik heyecanı, gizli bir sikiş ve sonrasında içimde kalan garip bir buruklukla dolu. Hazır mısınız, başlıyorum.

Olay, okulda tanıştığım Ceren’le başladı. Ceren, 18 yaşında, bizim lisenin en güzel kızlarından. Sarışın, mavi gözlü, minyon ama dolgun hatlı bir kız. Kot ceket, dar jean, converse ayakkabılarla dolaşır, her haliyle dikkat çeker. Ceren’le kantinde tanıştık, bir arkadaş muhabbeti açmıştı, sonra Instagram’dan yazışmaya başladık. Birkaç hafta sonra çıkmaya başladık. Öpüşürdük, el ele gezerdik, ama Ceren, “Baran, ben daha ileri gitmem, hazır değilim,” demişti. Ben de saygı gösterdim, gençlik işte, acelemiz yoktu.

Bir cuma günü okul çıkışı, Ceren, “Hadi, farklı bir şeyler yapalım,” dedi. “Ne mesela?” dedim. “Şehir dışında terk edilmiş bir fabrika var, arkadaşlar oraya gidip takılıyormuş, gidelim mi?” dedi, gözleri parlıyordu. Macera kulağıma hoş geldi, “Hadi, atla motoruma!” dedim. Motorla 20 dakika sürdük, fabrika şehrin dışında, harabe bir yerdi. Kırık camlar, paslı demirler, ama gençler için tam bir gizli buluşma noktası. İçeri girdik, kimse yoktu, sadece graffitiler ve eski eşyalar. Ceren, “Burası acayip havalı!” dedi, koşturup etrafı gezmeye başladı.

Bir odaya girdik, yerde eski bir şilte vardı, duvarda renkli yazılar. Ceren, “Baran, burada takılalım,” dedi ve şilteye oturdu. Yanına çöktüm, muhabbet etmeye başladık. Okuldan, hayallerden, gelecekten konuştuk. Sonra Ceren, “Biliyor musun, seninle kendimi güvende hissediyorum,” dedi ve elimi tuttu. Öpüşmeye başladık, her zamanki gibi masumdu, ama bu sefer farklıydı. Ceren, “Baran, sanırım hazırım,” dedi, utangaçça. “Emin misin?” dedim, kalbim küt küt atıyordu. “Evet, ama yavaş ol,” dedi, gözlerimin içine bakarak.

Ceren’in ceketini çıkardım, altında dar bir tişört. Tişörtü sıyırdım, sade bir sutyen, göğüsleri küçük ama diri. Sutyeni çıkardım, uçlarını öptüm, Ceren titriyordu, “Devam et,” diye fısıldadı. Jeanini indirdim, altında pembe bir külot. Külotu sıyırdım, amı tertemizdi. “Baran, ilk olacak,” dedi, utangaç. Eğildim, yavaşça yalamaya başladım, Ceren, “Oh, bu nasıl bir his!” diye inledi. Dilimi gezdirdim, o zevkten kıvranıyordu. Sonra Ceren, “Hadi, yap,” dedi. “Acıtabilir,” dedim, endişeli. “Sana güveniyorum,” dedi. Kotumu indirdim, sikim sertleşmişti. Prezervatifim yoktu, “Dikkatli olurum,” dedim. Ceren’i şilteye yatırdım, bacaklarını ayırdım, sikimi amına dayadım. Yavaşça bastırdım, “Ah, yavaş!” dedi, yüzü buruştu. Hafifçe girdim, çok dardı, Ceren inliyordu. “Hadi, sik,” dedi, cesaretlendi. Yavaş vurdum, sonra hızlandım, “Sik, Baran, bu harika!” diye inledi. Zevkten uçuyordum, ama onun rahat olduğundan emin olmak istiyordum. “Boşalacağım!” dedim, panikle. “Dışarı!” dedi. Sikimi çıkardım, göbeğine boşaldım. İkimiz de nefes nefese, gülüyorduk, ama biraz da şaşkındık.

Sonra toparlandık, Ceren, “Baran, bu bizim sırrımız, tamam mı?” dedi. “Söz,” dedim, sarıldık. Motorla geri döndük, o gece mesajlaştık, “Pişman değilim, ama kimse bilmesin,” dedi. Ceren’le hâlâ sevgiliyiz, ama o sikişi bir daha konuşmadık. O fabrika, gençlik ateşiyle yandığımız yer oldu. İlk sikiş, hem heyecan, hem korku. O anlar unutulmaz, ama o terk edilmiş binanın havası hâlâ içimde. Umarım herkes böyle bir macerayı sevgiyle yaşar.