patronum bayır domuzu gibi azmış zorla beni sikti

Bir akşamüstü, ofiste son dosyaları düzenliyordum, herkes çoktan gitmişti. Yeni bir iş bulmuştum, bir reklam ajansında asistanlık yapıyordum. Patronum Levent, 45 yaşında, karizmatik ama sert bir adamdı. İlk haftalar iş öğrenmekle geçti, Levent genelde mesafeliydi, ama bazen imalı iltifatlar ederdi. “Gözlerin çok dikkat çekici,” gibi şeyler söyler, ben de gülümser geçerdim. O akşam, Levent ofise geri döndü, elinde bir viski bardağı. “Hâlâ burada mısın?” dedi, gülümseyerek. “Evet, işleri bitiriyorum,” dedim, biraz gergin. “Gel, bir içki içelim, yorulmuşsundur,” dedi. Normalde reddederdim, ama yeni işe girmiştim, patronu kırmak istemedim.

Toplantı odasına geçtik, viski koydu, muhabbet açıldı. İşten, hayattan konuştuk, ama Levent’in bakışı rahatsız ediciydi. “Biliyor musun, seni işe alırken sadece CV’ne bakmadım,” dedi, gülerek. “Nasıl yani?” dedim, içimde bir huzursuzluk. “Güzelliğin de etkiliydi,” dedi, elini koluma koydu. Geri çekildim, “Levent Bey, yanlış anlaşılmasın,” dedim. Ama o kalktı, kapıyı kilitledi, “Yanlış anlaşılacak bir şey yok, sadece eğleneceğiz,” dedi. Kalbim yerinden çıkacaktı, “Lütfen, yapmayın,” dedim, ama sesim titriyordu. “Sessiz ol, işini kaybetmek istemezsin, değil mi?” dedi, tehditkâr bir tonda. Korkudan donup kalmıştım.

Levent, yaklaştı, bluzumu çekiştirdi, “Hadi, uslu kız ol,” dedi. Gözlerim doldu, ama direnemedim, korku ağır bastı. Bluzumu yırttı, sutyenimi sıyırdı, göğüslerimi avuçladı. “Güzelmiş,” dedi, iğrenç bir sırıtışla. Yatağa değil, toplantı masasına yatırdı, eteğimi sıyırdı, külotumu indirdi. “Lütfen, durun,” dedim, ama o amımı okşamaya başladı. “Islanıyorsun, beğendin,” dedi, ama ben sadece korkudan titriyordum. Sikini çıkardı, “Yala,” dedi, başımı bastırdı. Ağzıma zorla soktu, öğürmemek için kendimi zor tuttum. Sonra masaya yatırdı, bacaklarımı ayırdı, sikini amıma dayadı. “Hayır!” dedim, ama bir anda girdi. “Sik, bağır, kimse duymaz!” dedi, hızlandı. Göğüslerimi sıkıyordu, masaya vuruyordu, “Zorla sikiliyorsun, kahpe!” diye bağırıyordu. Zevk değil, korku ve iğrenç bir his içindeydim. “Boşalıyorum!” dedi, sikini çıkardı, göbeğime boşaldı. Bitmiştim, ağlıyordum.

Levent, “Bu aramızda, anladın mı? İşine devam edersin,” dedi, gitti. Toparlandım, ofisten çıktım, eve nasıl gittiğimi hatırlamıyorum. O gece duşta saatlerce ağladım. Ertesi gün istifa ettim, Levent’le bir daha yüz yüze gelmedim. O sikiş, zorla dayatılmış bir kâbustu, içimde bir yara açtı. Polise gitmedim, korktum, ama bu sırrı taşımak beni mahvediyor. Zorla sikiş, zevk değil, sadece yıkım. Umarım kimse böyle bir tuzağa düşmez.