Yasak Çizgiyi Aştığım Gece

O yaz, her şeyin değişeceğini bilmiyordum. 28 yaşındaydım, yalnız yaşayan bir adamdım ve ailemin yazlığına tatile gitmiştim. Annem ve babam şehirde kalmıştı, ama kuzenim Ece de benimle gelmek istemişti. Ece, 24 yaşında, çocukluğumuzdan beri yakın olduğum biriydi. Uzun kumral saçları, ince beli ve masum bakışlarıyla her zaman dikkat çekerdi, ama ona karşı hislerim hep kardeşçe olmuştu. Ta ki o geceye kadar.

Yazlıkta ilk günlerimiz sakindi; gündüzleri denize giriyor, akşamları balkonda sohbet ediyorduk. Ama o akşam, hava sıcaktı ve içimde garip bir huzursuzluk vardı. Ece, üzerinde ince bir şort ve askılı bir bluzla salonda oturuyordu. “Biraz şarap içelim mi?” dedi, gülümseyerek. “Olur,” dedim, ve mutfaktan bir şişe alıp iki kadeh doldurdum. Yanına oturdum, televizyon açıktı ama ikimiz de izlemiyorduk. Şarap içtikçe, sohbetimiz derinleşti. “Biliyor musun,” dedi, “seni hep farklı gördüm.” Gözlerime baktı, kalbim hızlandı. “Nasıl yani?” dedim, sesim titriyordu.

Elini koluma koydu, “Bilmiyorum, ama sana yakın olmak hep iyi hissettirdi,” dedi. Teninin sıcaklığı beni rahatsız etti, ama aynı zamanda içimde bir şeyleri uyandırdı. “Ece, biz kuzeniz,” dedim, ama sesimdeki tereddüt belliydi. Gülümsedi, “Biliyorum, ama bu hislerimi değiştirmiyor.” Şarabın etkisiyle mi, yoksa yıllardır bastırdığım bir şey miydi bilmiyorum, ama ona doğru eğildim. Dudaklarımız buluştu, ilk anda şok oldum ama geri çekilmedim. Öpüşmesi yumuşak, ama bir o kadar da açtı. Ellerim istemsizce saçlarına gitti, onu kendime çektim.

“Bu yanlış,” dedim, ama dudaklarım hâlâ onunkilere yakındı. “Biliyorum,” dedi, “ama durdurmak istemiyorum.” Bluzunu çıkardım, altında sütyen yoktu. Göğüsleri avuçlarımda kayboldu, teni sıcaktı ve kokusu başımı döndürüyordu. “Ece,” diye fısıldadım, ama o çoktan beni koltuğa itmişti. Şortunu indirdi, çırılçıplak karşımda duruyordu. Bedenine hayran kaldım; her şeyiyle tanıdık, ama o an tamamen yabancıydı. Pantolonumu çıkardığımda, gözlerindeki arzu beni ele geçirdi.

Beni öpmeye devam etti, dudakları boynuma, göğsüme indi. “Hep bunu hayal ettim,” diye fısıldadı, sesi beni çıldırttı. Onu sırtüstü yatırdım, bacaklarını ayırdım. “Emin misin?” diye sordum, son bir kez duraksayarak. “Evet,” dedi, gözlerimde onay arıyordu. Bedenlerimiz birleştiğinde, her şey kayboldu; ahlak, aile, tabular… Sadece o an vardı. İnlemeleri kulaklarımda yankılanıyordu, her hareketimde daha da teslim oluyordu. Yavaş başladım, ama “Daha hızlı,” diye inlediğinde kendimi kaybettim.

Bedenlerimiz uyum içinde dans ediyordu, sanki yıllardır birbirimize aittik. Tırnakları sırtıma battı, zevkten titriyordum. “Adımı söyle,” dedi, sesi arzudan titriyordu. “Ece,” dedim, ve o an zevkin doruklarına ulaştık. Birlikte boşaldık, nefeslerimiz karıştı. Yanıma uzandığında, ter içinde ve gülümseyerek bana baktı. “Pişman mısın?” diye sordu. “Bilmiyorum,” dedim, ama içimden bir ses, bu anın unutulmaz olduğunu söylüyordu. “Bir daha yapmayalım,” dedim, ama ikimiz de bunun yalan olduğunu biliyorduk.

Gece boyunca seviştik, her defasında daha da yakınlaştık. Sabah olduğunda, yanımda uyuyordu. Saçlarını okşadım, dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Gözlerini açtı, “Günaydın,” dedi, masum bir gülümsemeyle. “Günaydın,” dedim, ama içimde bir karmaşa vardı. Yasak bir çizgiyi aşmıştım, ama o an, Ece’nin teninin sıcaklığı her şeyi unutturuyordu. O yazlık, hayatımın en karanlık ve en tatlı sırrına ev sahipliği yapmıştı.