Yengemin Büyüleyici Dokunuşu

Her şey abimin evinde geçirdiğim o hafta sonu başladı. 27 yaşındaydım, bekar ve özgür bir hayat yaşıyordum. Abimle aramız hep iyiydi, ama yengem Burcu’yla tanıştığımdan beri içimde tuhaf bir çekim vardı. Burcu, 32 yaşında, uzun bacakları, dolgun dudakları ve her zaman gülümseyen yüzüyle dikkat çeken bir kadındı. Abim iş için sık sık şehir dışına giderdi, o hafta sonu da evde yalnızdı. “Gel, bana yardım edersin,” demişti telefonda, “evde bazı işler var.” Hiç düşünmeden kabul ettim.

Cumartesi sabahı kapıyı çaldım, Burcu beni kapıda karşıladı. Üzerinde ince bir tişört ve dar bir şort vardı, saçları dağınık ama çekiciydi. “Hoş geldin,” dedi, gülümseyerek. “Hoş bulduk, yenge,” dedim, ama gözlerim istemsizce bedeninde dolaştı. “Gel, içeri geç,” dedi, mutfağa yöneldi. Bir dolabı tamir etmemi istemişti, alet çantamı alıp işe koyuldum. O ise yanımda durmuş, bana bakıyordu. “Ellerin çok becerikli,” dedi, sesinde masum bir ton vardı ama gözleri başka şeyler söylüyordu.

“Teşekkür ederim,” dedim, gülümseyerek. Eğildiğinde tişörtü sıyrıldı, beli ve teninin yumuşaklığı gözlerime çarptı. Kalbim hızlandı, ama kendimi toparlamaya çalıştım. İşim bittiğinde, “Bir şeyler içelim mi?” dedi, buzdolabından iki bira çıkardı. “Olur,” dedim, koltuğa oturduk. Bira içerken sohbet etmeye başladık, ama aramızdaki gerginlik giderek artıyordu. “Abim ne zaman dönecek?” diye sordum, konuyu değiştirmek için. “Yarın,” dedi, “ama açıkçası yalnızlık iyi geldi.” Gözlerime baktı, elini bacağıma koydu.

“Yenge,” dedim, sesim titriyordu, “bu doğru değil.” Gülümsedi, “Biliyorum, ama bazen doğrular sıkıcı oluyor,” dedi. Elini çekmedi, aksine daha da yaklaştı. Dudaklarımız buluştu, öpüşmesi yumuşak ama bir o kadar da açtı. Ellerim istemsizce beline gitti, onu kendime çektim. “Durmamalıyız,” dedim, ama geri çekilmedim. “O zaman durma,” dedi, tişörtünü çıkardı. Altında sütyen yoktu, göğüsleri avuçlarımda kayboldu. Teninin kokusu başımı döndürdü.

Beni koltuğa itti, üzerime çıktı. “Abim bilmeyecek,” diye fısıldadı, şortunu indirdi. Çırılçıplak karşımda duruyordu, bedenine hayran kaldım. Pantolonumu çıkardığımda, gözlerindeki arzu beni çıldırttı. Dudakları bedenimde dolaşmaya başladı, zevkten titriyordum. “Sessiz ol,” dedim, ama kendi inlemelerim bile kontrol edilemez hale gelmişti. Onu sırtüstü yatırdım, bacaklarını ayırdım. “Burcu,” dedim, adını söylemek bile içimi titretiyordu. Bedenlerimiz birleştiğinde, her şey kayboldu; abim, aile, tabular… Sadece o an vardı.

İnlemeleri kulaklarımda yankılanıyordu, her hareketimde daha da teslim oluyordu. “Daha hızlı,” diye inledi, tırnakları sırtıma battı. Ritmimiz hızlandı, tutkuyla birbirimize karıştık. Zevkin doruklarına ulaştığımızda, adını haykırdım. O da benimle birlikte boşaldı, nefeslerimiz karıştı. Yanıma uzandığında, ter içinde ve gülümseyerek bana baktı. “Pişman mısın?” diye sordu. “Bilmiyorum,” dedim, ama içimden bir ses, bu anın unutulmaz olduğunu söylüyordu. “Bir daha yapmayalım,” dedim, ama ikimiz de bunun yalan olduğunu biliyorduk.

Gece boyunca seviştik, her defasında daha da yakınlaştık. Sabah olduğunda, mutfakta kahvaltı hazırlıyordu. “Abin gelmeden her şey normale döner,” dedi, ama gözlerindeki parıltı hâlâ oradaydı. “Belki,” dedim, ama içimde bir fırtına kopuyordu. Yengemle geçirdiğim o gece, hayatımın en yasak ve en tatlı sırrı olmuştu.